Don Kichot z Manchy-to najsłynniejsze dzieło Cervantesa-pisarza właściwie z przełomu renesansu i baroku. Powieśc o dziejach szlachcica-marzyciela przyniosła mu sławę, ale nie pieniądze.
Donkichoteria, walka z wiatrakami, straceńczy idealizm bohatera-stały się przysłowiowe w kulturze Europy do dziś. Kto nie zna historii ubogiego szlachcica, który naczytał się romansów rycerskich, które całkiem przewróciły mu w głowie. Do tego stopnia, iż uwierzył, że sam jest rycerzem, wybrał sie w świat, a zabrał ze sobą Sanch Pansę-w roli giermka. Don Kichot dzięki księgom ujrzał inny świat.
Czytelnicy powieści widzą dwa światy-ten realny i ten z wyobraźni Don Kichota.
Bohater widzi zamiast wiatraków olbrzymów, z którymi trzeba walczyc. Zwykła karczma przybiera kontury zamku, zwykła wiejska dziewczyna staje się damą-Dulcyneą z Toboso, wybranką rycerza.
Don Kichot jest fantastą, ale i buntownikiem, samotnym bojownikiem naprawiającym świat. Realizuje też dawny wzór rycerza, a jego urojenia sprawiają, że jest szczęśliwy.
Don Kichot ponosi klęskę (czy mogło byc inaczej?), ale to nie on wydaje się żałosny, lecz ograniczone spojrzenie ludzi.
Losy Don Kichota posiadają wymiar filozoficzny-to wielkie pytanie o definicję świata i jego aspektów, bo przecież inaczej widzi je realista, marzyciel, dziecko, czy szaleniec...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz